Μερικούς μήνες μετά και με την πλήρη αποκάλυψη της εικόνας καταστροφής που άφησε ο Καραμανλής (που παρεπιμπτόντως συνεχίζει να αμοίβεται από το ελληνικό δημόσιο ως βουλευτής, αντί να έχει εξοριστεί), η νέα κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να επιλέξει το δρόμο που θα ακολουθήσει. Η χώρα όντως έχει χάσει κομμάτι της ανεξαρτησίας της , καθώς πλέον κουμάντο κάνει το ΔΝΤ. Οι Βρυξέλλες, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, παγιδεύτηκε μέσα σε λαβύρινθους κερδοσκοπίας, μικρόπνοων πολιτικών οφελών και φόβου, καθώς καμιά ευρωπαϊκή οικονομία δεν είναι τόσο θωρακισμένη. Ο λόγος; Μα ότι το σύστημα στο οποίο δομήθηκε η ίδια η Ε.Ε. δεν είναι κάτι το εναλλακτικό, παρά η νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού. Επομένως εξαρχής καμιά οικονομία δε μπορεί να σταθεί αυτοδύναμα, αν το κεφάλαιο (υπαρκτό ή αεριτζίδικο) αποφασίσει να την χτυπήσει. Έτσι το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο των πολιτών, που θα δουλεύουν πια, με αντάλλαγμα τη δυνατότητα να επιβιώσουν μια μέρα ακόμη, θα συνεχίσει τις χρυσές του δουλειές.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ.Παπανδρέου πήρε ή του έτυχε (είναι θέμα οπτικής το ρήμα που θα επιλέξετε) η ευθύνη , για να μπει η χώρα υπο το ζυγό του Δ.Ν.Τ. Ο λαός έδωσε χρόνο καθώς κατανόησε την τραγική κατάσταση. Πολλοί συμπολίτες κάνοντας και εκείνοι την αυτοκριτική τους, λάβανε αποφάσεις για να δείξουν εμπιστοσύνη στη νέα ηγεσία. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη στο πρώτο τρίμηνο τα έσοδα από ΦΠΑ , αυξήθηκαν κατα ένα μεγάλο ποσοστό, και μάλιστα εν μέσω κρίσης.
Όμως οι πολίτες κατανοούν τα μηνύματα όλο και περισσότερο. Γνωρίζουν ότι όσο έντιμοι και να γίνουν στη σχέση τους με το κράτος, η οικονομική τους κατάσταση θα χειροτερεύει για αρκετά χρόνια. Το πισωγύρισμα αυτό, ίσως να είναι και υγιές μέχρι το σημείο που αποτελεί νουθεσία για το ότι ζωή με δανεικά δε γίνεται επ'άπειρο. Έπονται όμως εξελίξεις με την ανεργία να φτάνει σε ύψη ρεκορ, με τη μετανάστευση των νέων να αγγίζει ύψη της δεκαετίας του 70. Η κοινωνική κρίση είναι εδώ και η πολυπόθητη ανάπτυξη δε φαίνεται καν να επιδιώκεται. Τρανό παράδειγμα η κατανομή του πρώτου ΕΣΠΑ που έδωσε η κ. Κατσέλη, πετσοκομμένο, σε ελάχιστους, χωρίς δημοσίευση των πινάκων με τα μόρια που συγκέντρωσαν οι υποψήφιοι για λόγους "προσωπικών δεδομένων"!
Και κανένα κήρυγμα αξιών πλέον, δε θα είναι ικανό να σταματήσει την οργή που θα συσσωρευτεί. Οι πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν πως γίνεται εν μέσω τέτοιων συνθηκών, 1.5 εκατ. ευρώ να δίνεται στους βουλευτές για ανανέωση των υπολογιστών τους, αδυνατούν να καταλάβουν πως κόβεται το πτητικό επίδομα από τους πιλότους που ρισκάρουν καθημερινά τη ζωή τους, αλλά στους κολλητούς υπαλλήλους της Βουλής δίνονται 16 μισθοί λόγω "ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας"!!!, αδυνατούν να καταλάβουν το έξοδο 200.00 ευρώ στο υπουργέιο παιδείας για τέντες, αδυνατούν να συμβιβαστούν με τη ΜΗ ΤΙΜΩΡΙΑ των υπεύθυνων για τα ομόλογα από τα ασφαλιστικά μας ταμεία, τη SIEMENS, το Βατοπαίδι, το Γερμανό, τον ΟΤΕ, τα εξοπλιστικά,τις δωροδοκίες από εφοπλιστές για τις άγονες γραμμές, για γραμματείς περιφερειών που χρεώναν στον κρατικό προυπολογισμό μέχρι και τα έπιπλά τους σε σπίτι στην Κέρκυρα, την ώρα που ωθούνται στην πείνα ως νέες Ιφιγένειες για να φυσήξει ούριος άνεμος στα πανιά των τραπεζιτών και των μεγαλοεργολάβων που υφάρπαξαν επι δεκαετίες το δημόσιο χρήμα.
Το καζάνι είναι ήδη κοντά στο σημείο βρασμού. Αν ο Δεκέμβρης του 2008 βρήκε αφορμή στη δράση ενός ηλιθίου κρατικού λειτουργού, ο Δεκέμβρης του 2010, θα έχει αιτία την αποκτήνωση και επίδειξη αδιαφορίας της πλειοψηφίας των βουλευτών.
Τη στιγμή που εμείς συζητάμε, ήδη χιλιάδες άνθρωποι, είναι έτοιμoι να ακολουθήσουν τον πρώτο που θα καταφέρει να τους κάνει να πιστέψουν σε αλλαγή. Αλλαγή όχι συνθηματολογικά, αλλαγή εκ βάθρων στη δικαιοσύνη που τώρα δεν είναι τυφλή για όλους, αλλαγή στο συνδικαλισμό απέναντι στους καρεκλοκένταυρους που αδυνατούν να εκφράσουν τη γνησιότητα των αιτημάτων και τον διαχειρίζονται ως εξουσία, αντί για εργαλείο βελτίωσης των κοινωνικών όρων, αλλαγή του τι θεωρείται ηθικό για πολιτικούς που κλέψανε τα όνειρα γενιών ολόκληρων.
Το νέο Πολυτεχνείο, δε ξέρω τι μορφή θα έχει, αλλά ήδη ξεκίνησε...
