Τι ξέρετε για την οικολογική αρχιτεκτονική;

Το πρόβλημα…
Ο κτιριακός τομέας είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που συντελούν στη σταδιακή αποσταθεροποίηση του κλίματος. Η ανάγκη, λοιπόν, να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε αυτόν τον τομέα είναι επιτακτική.
Τα μονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται στα σπίτια σήμερα έχουν μεγάλο βαθμό τοξικότητας και δεν τα αφήνουν να «αναπνεύσουν». Μάλιστα, χρόνο με το χρόνο η τοξικότητά τους αυξάνεται, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα απομάκρυνσής της από αυτά. Άμεσες συνέπειες αυτού είναι η ανάπτυξη καρκίνου και αναπνευστικών προβλημάτων.

…και η λύση του!
Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική και ο βιοκλιματικός σχεδιασμός κτιρίων, εκτός από τις υγιεινές συνθήκες διαβίωσης (λόγω χρήσης μη τοξικών υλικών), συμβάλλει και στη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου με την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνει στα κτίρια.
Ένας σωστός βιοκλιματικός σχεδιασμός ενός κτιρίου μπορεί να καλύψει μέχρι και 60-70% των αναγκών για θέρμανση και δροσισμό, χωρίς αύξηση του κόστους κατασκευής.
«Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική είναι και η σωστή αρχιτεκτονική», τόνισε σε συνέντευξη που μας παραχώρησε η Έρη Πουλιανάκου, μέλος της «Ανέλιξης», προσθέτοντας ότι βασικός είναι «ο σωστός σχεδιασμός και η κατασκευή ενός σπιτιού εξαρχής».
Αξίζει να σημειωθεί, ότι υπάρχουν δύο τάσεις στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική: η πρώτη και επικρατέστερη είναι η υψηλής τεχνολογίας (high tech), η οποία, άλλωστε, διαφημίζεται ως επί τω πλείστω, προτείνει, όμως, στον καταναλωτή επιλογές που κοστίζουν. Σύμφωνα με τη δεύτερη, το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στον ορθό σχεδιασμό. Όπως δήλωσε ο Αλέξανδρος Στεφανίδης, μέλος της «Ανέλιξης», αν και υποστηρίζονται οι ήπιες τεχνολογίες, «δεν απορρίπτονται οι high tech, απλώς λειτουργούν ως συμπλήρωμα».

Πως χτίζεται ένα βιοκλιματικό σπίτι;
Τα οικοδομικά υλικά που χρησιμοποιούνται για ένα βιοκλιματικό σπίτι έχουν μεγάλη θερμοχωρητικότητα (όπως πέτρες, πλακάκια, τούβλα κ.λ.π.). Αυτά τα υλικά αποτελούν την αποθήκη θερμότητας που «γεμίζει» την ημέρα και «αδειάζει» τη νύχτα, αποδίδοντας θερμική ενέργεια στον εσωτερικό χώρο, όταν υπάρχει καλή εξωτερική μόνωση.
Η διαφορά έγκειται στα μονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται: στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική τα μονωτικά υλικά που χρησιμοποιούνται είναι φυσικά, δίνοντας τη δυνατότητα σε ένα σπίτι να είναι θερμότερο το χειμώνα και πιο δροσερό τους καλοκαιρινούς μήνες. Κατά τα άλλα, μπετόν, σίδερα, κ.α. χρησιμοποιούνται ομοίως.

Δόμηση με πηλό
Όπως υπογράμμισε η κ. Πουλιανάκου, «οι καθαρές τεχνολογίες δεν είναι μια νέα μόδα». Παρατηρώντας κανείς την τοπική αρχιτεκτονική στον ελλαδικό χώρο, θα διαπιστώσει ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο: οι Έλληνες εκμεταλλεύονταν στο έπακρο τα υλικά που είχαν από τη φύση δοσμένα στον τόπο τους για την κατασκευή των σπιτιών τους. Παρόλα αυτά, αν και η παραδοσιακή αρχιτεκτονική μας έχει διδάξει τα πήλινα κτήρια, η δόμηση με πηλό(ο οποίος ως γνωστόν εξισορροπεί την υγρασία στο σπίτι) είναι πλέον μία επιλογή που εκλείπει από τον ελλαδικό χώρο εδώ και καιρό.

Φυτεμένες στέγες
Η τάση φύτευσης στεγών μπορεί να υιοθετηθεί πολύ εύκολα σε πόλεις, όπου θα δοθεί με αυτό τον τρόπο μια «ανάσα» στα πολυάριθμα κτίρια. Σε αυτή την περίπτωση φυτεύεται η ταράτσα της κάθε πολυκατοικίας. Αποτέλεσμα μίας τέτοιας κίνησης θα ήταν η αλλαγή του υπάρχοντος μικροκλίματος με σημαντική πτώση της θερμοκρασίας στις πόλεις και βελτίωση εκείνης στην ύπαιθρο.

Και με το κόστος;
Η οικολογική κατασκευή ενός σπιτιού έχει στην ουσία το ίδιο κόστος με μία συμβατική κατοικία, μπορεί μάλιστα σε ειδικές περιπτώσεις να κοστίσει λιγότερο. Ωστόσο, η εγκατάσταση πρόσθετων συστημάτων, όπως τα φωτοβολταϊκά αυξάνουν το κόστος. Σύμφωνα με δηλώσεις της Όλγας Γεωργακοπούλου, μέλους της «Ανέλιξης», οι επιλογές αυτές είναι μακροπρόθεσμα συμφέρουσες για τον εκάστοτε καταναλωτή.
Βέβαια, το κόστος της μελέτης είναι γενικά μεγαλύτερο από της συμβατικής λόγω λεπτομερειακής ενασχόλησης και μη ύπαρξης ακόμα τυποποίησης στα σχέδια και τους υπολογισμούς.
Όπως δήλωσε ο κ. Στεφανίδης, «η μόνη διαφορά βρίσκεται στη μελέτη για την κατασκευή, που έχει κάτι το ειδικό, αλλά η κατασκευή είναι η ίδια. Το κόστος ωστόσο αυξάνεται ανάλογα με τις επιλογές του ιδιοκτήτη, αλλά μπορεί να γίνει και μικρότερο, αν σκεφτεί κανείς το τι θα του προσφέρει ένα τέτοιο σπίτι στο μέλλον».

Το μέλλον διαγράφεται οικολογικό
Υπάρχει, ίσως, ελπίδα στροφής των ανθρώπων σε εναλλακτικούς τρόπους κτισίματος των σπιτιών τους όχι τόσο λόγω της οικολογικής τους συνείδησης, αλλά εξαιτίας του κόστους συντήρησης ενός σπιτιού, που δεν έχει κτιστεί σωστά. Ο λόγος αυτός, λοιπόν, σε συνδυασμό με τη σωστή ενημέρωση γύρω από το θέμα της οικολογικής δόμησης, μπορεί να οδηγήσουν τις νέες γενιές να σκεφτούν πολύ καλά το πώς θα κτίσουν τα σπίτια (και συνάμα το μέλλον) τους. Άλλωστε, η ποιότητα ζωής είναι αυτό που μετράει περισσότερο και έχει ανεκτίμητη αξία.

Διαβάστε περισσότερα...

Κέρκυρα, Κέρκυρα με το Ποντικονήσι…

…και τα καντούνια τα στενά που τα 'χω σεργιανήσει. Η συνέχεια είναι γνωστή, κι αν είσαι Κερκυραίος ή Κερκυραία (όπως εγώ) τότε σίγουρα το έχεις ακούσει και τραγουδήσει αμέτρητες φορές…
Ως πιστή Κερκυραία λοιπόν, έχοντας τελειώσει την εξεταστική σε μία Θεσσαλονίκη που μοιάζει αρκετά με καμίνι, έχω (και φέτος) ως μοναδικό κι ιδιαίτερα αγαπημένο καλοκαιρινό προορισμό το βορειότερο νησί απ' τα Επτάνησα. Κάθε φορά που το επισκέπτομαι νιώθω σα να είναι η πρώτη αλλά κι η τελευταία. Όταν το πλοίο από την Ηγουμενίτσα πλησιάζει προς το λιμάνι, τρέχω στο κατάστρωμα να θαυμάσω την παλιά πόλη και τα δύο φρούρια (το Παλαιό και το Νέο, χτισμένα κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας) που δεσπόζουν στις άκρες της, λες και την προστατεύουν από κάτι, ακόμη και σήμερα. Από τη στιγμή που θα κατέβω από το πλοίο, είμαι πλέον κι εγώ «ξένη» και αμέσως γίνομαι ένα με τους τουρίστες που επισκέπτονται την Κέρκυρα για πρώτη φορά, έτοιμοι να παραδοθούν στη μαγεία της.

Πάμε μια βόλτα;
Αυτόματα, χωρίς να το θέλω, κάνω σκέψεις για το πού θα πάω, τι θα δω (πάντα ανακαλύπτω κάτι που μου «κρυβόταν» χρόνια) σχεδιάζοντας νοερά ένα χάρτη στο μυαλό μου. Μια βόλτα στο Λιστόν της Σπιανάδας (της μεγαλύτερης πλατείας στην Ευρώπη) με τα βόλτα (μικρές καμάρες) επιβάλλεται, σκέφτομαι. Μόνο όταν περπατήσετε σε αυτήν, θα καταλάβετε γιατί στο μακρινό παρελθόν επιτρεπόταν μόνο στους ευγενείς και γενικά στους «έχοντες» να περνούν από αυτήν. Η Σπιανάδα αποπνέει μια ατμόσφαιρα αρχοντιάς και ξεχασμένης αριστοκρατίας. Η αρχιτεκτονική των γύρω σπιτιών θα σας κάνει να είστε με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι για να απαθανατίσετε κάθε τυπική, κερκυραϊκή οικία, για τον απλούστατο λόγο ότι παρόμοια δε θα βρείτε εκτός των Επτανήσων! Το χαλαρό περπάτημα στην Πάνω και Κάτω Πλατεία κι ύστερα μια βόλτα στα στενά σοκάκια ή αλλιώς καντούνια στο Καμπιέλο (όπου ακόμη κι ένας ντόπιος μπορεί να χαθεί!) αποτελούν μια εμπειρία. Οι απλωμένες μπουγάδες από το ένα μπαλκόνι στο άλλο είναι συνηθισμένο φαινόμενο εδώ.
Επίσης, δε νοείται επισκέπτης στο νησί χωρίς να επισκεφθεί τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα (Πολιούχου του νησιού), τα Ανάκτορα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου ή την έπαυλη του Μον Ρεπό. Το Αχίλλειο, το παλάτι της πριγκίπισσας Σίσσυ που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης, προσφέρεται για πολύωρη περιπλάνηση στον πανέμορφο κήπο του παρατηρώντας τα αγάλματα και απολαμβάνοντας τη θέα με το πράσινο της πλούσιας βλάστησης που επικρατεί γύρω. Αλλά και το πολύ καλά διατηρημένο εσωτερικό του παλατιού μεταφέρει τον επισκέπτη σε άλλες εποχές.

Πείνασα…
Η κερκυραϊκή κουζίνα θα έχει κι αυτό το καλοκαίρι την τιμητική της (η μαμά φροντίζει πολύ καλά γι' αυτό) καθώς πιάτα όπως η παστιτσάδα (παραδοσιακή κερκυραϊκή μακαρονάδα με χοντρό μακαρόνι, κρέας και πικάντικη σάλτσα) το μπουρδέτο και το σοφρίτο παρελαύνουν από το τραπέζι στο πατρικό μου κάθε φορά που επιστρέφω στα πάτρια εδάφη. Αλλά και γλυκά όπως το μαντολάτο και οι μάντολες δε μου γλιτώνουν!
Όταν όμως τρώω με φίλους, δύο είναι τα μαγαζιά που θα προτιμήσω: την Πιπερίτσα, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στην πλακάδα του Αγίου Σπυρίδωνα και το Pump House στο βόρειο τμήμα του νησιού, την Αχαράβη. Αγαπημένη επιλογή αποτελεί το μαγαζί Ο Τρύπας που βρίσκεται στο γραφικό χωριό Κυνοπιάστες. Λειτουργεί από το μακρινό 1939, με παραδοσιακά φαγητά σε ποσότητες που θα δυσκολέψουν και το πιο «γερό πιρούνι»! Όσοι σκέφτεστε να έρθετε στο νησί, μη φύγετε, αν δε δοκιμάσετε την τζιτζιμπίρα (ginger beer), παραδοσιακό αγγλικό αναψυκτικό από τζίντζερ, καθώς και το κερκυραϊκό λικέρ, το κουμκουάτ, το οποίο παράγεται αποκλειστικά στην Κέρκυρα και συγκεκριμένα στην περιοχή Νυμφών στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα
Τις παραλίες του νησιού από την πλευρά της Αδριατικής μπορώ να τις περιγράψω πολύ κοινότοπα ως μοναδικές και μαγευτικές. Πολύ απλά γιατί δεν ξέρω, αν υπάρχουν άλλες λέξεις… Μόλις κανείς κολυμπήσει στα πεντακάθαρα νερά της Γλυφάδας και αντικρύσει πλήθος κόσμου πάνω στην άμμο με το ανοιχτό κόκκινο χρώμα, θα συνειδητοποιήσει, ότι δεν είναι δυνατό αυτό το «καλιφορνέζικο» τοπίο να βρίσκεται στην Ελλάδα. Το αντιλαμβάνεται μόνο, όταν δει τα καταπράσινα βουνά που βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα μακριά από τη θάλασσα!
Εξίσου ασύγκριτες σε ομορφιά παραλίες είναι αυτή της Παλαιοκαστρίτσας (αν και η θάλασσα είναι λίγο πιο κρύα από τη συνηθισμένη θερμοκρασία) και του Άη Γόρδη (αν έχει και κυματάκι, ακόμη καλύτερα!). Το Canal d' amour στο Σιδάρι είναι άκρως ρομαντικό, ενώ δέος προκαλούν τα απότομα βράχια στην παραλία των Περουλάδων.

Μου έχεις τάξει μια εκδρομή…
Επειδή το να έχεις μία ώρα μακριά σου την «Καραϊβική της Ελλάδας» είναι πραγματική τύχη, μία ημερήσια εκδρομή στους Παξούς και τους Αντίπαξους (δύο νησιά πολύ κοντά στην Κέρκυρα) είναι απαραίτητη. Η λευκή και πράσινη άμμος σε διάφορες παραλίες των Αντίπαξων προσδίδουν ένα γαλαζοπράσινο χρώμα στα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας, καθιστώντας το τοπίο εξωτικό…
Αλλά και μία εκδρομή στην Παλιά Περίθεια της Κέρκυρας θα με βοηθήσει να ενδυναμώσω τους δεσμούς μου με το παρελθόν του νησιού, κάνοντας βόλτες ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια (αρκετά από αυτά είναι εγκαταλελειμμένα) και ακολουθώντας άγνωστα μονοπάτια στην περιοχή. Πρόκειται για ένα έρημο μέχρι πρότινος βενετσιάνικο χωριό, χτισμένο στις πλαγιές του Παντοκράτορα (του ψηλότερου βουνού της Κέρκυρας), που ξαναποκτά ζωή με την ανακαίνιση των σπιτιών και τη δημιουργία ξενώνα.

Corfu by night!
Το βράδυ η Κέρκυρα μεταμορφώνεται. Βάζει τα καλά της και περιμένει όποιον θέλει να τη γνωρίσει. Τα σιντριβάνια, ο φωτισμός των μνημείων, οι κανταδόροι που κόβουν βόλτες στα καντούνια σε συνδυασμό με το πλήθος ντόπιων και τουριστών συνθέτουν την εικόνα ενός νησιού γεμάτο ζωντάνια, μουσική και ξεγνοιασιά. Καλοκαιράκι είναι άλλωστε…
Λίγο έξω από το ιστορικό κέντρο, στο Εμπορικό, είναι συγκεντρωμένα clubs , εστιατόρια και μπαράκια, αποτελώντας το ιδανικό τελείωμα της ημέρας για όσους θέλουν να ζουν έντονα τα βράδια των διακοπών τους (όπως εγώ!). Καλοκαιρινά beach bars υπάρχουν διασκορπισμένα σε όλο το νησί (όπως στο Σιδάρι, τη Δασιά, τον Ύψο κ.α.).
Μια εναλλακτική πρόταση για μια πιο χαλαρή βραδιά, είναι ποτάκι στο Κανόνι (περιοχή της Κέρκυρας) με θέα το αεροδρόμιο, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Παράλληλα, η πανοραμική θέα της Παναγίας των Βλαχερνών και στο βάθος το Ποντικονήσι, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του νησιού, είναι ιδανική για χαλάρωση και ξεκούραση.

Πολιτιστικές Εκδηλώσεις
Κάθε καλοκαίρι η Κέρκυρα φιλοξενεί αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις με γνωστούς Έλληνες ηθοποιούς που δίνουν άλλο αέρα και καλλιτεχνική πνοή στα βράδια. Μουσικές συναυλίες καλλιτεχνών και εκθέσεις ζωγραφικής που πραγματοποιούνται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους δικαιολογούν απόλυτα την αγάπη που τρέφει η Κέρκυρα για τον πολιτισμό.

It's all kerkiraika to me!
Αν επισκεφθείτε την Κέρκυρα και ακούσετε τους ντόπιους να μιλούν, το πιο πιθανό είναι να χρειαστείτε μετάφραση σε ορισμένες λέξεις. Το ότι έχετε δει το «Περί Ανέμων και Υδάτων», ακόμη και στην επανάληψη, δε σημαίνει ότι καταλάβατε όλες τις λέξεις του κερκυραϊκού ιδιώματος γιατί πολύ απλά δεν είχε υπότιτλους! Η τοπική διάλεκτος περιλαμβάνει λέξεις με ρίζες από τα λατινικά (εξαιτίας της ενετοκρατίας). Έτσι η λέξη φανέστρα είναι το παράθυρο, το πορτόνι είναι η καγκελόπορτα, αν και κάτι μου λέει ότι οι κερκυραϊκές λέξεις που θα χρειαστείτε, γιατί θα ζητήσετε αρκετές φορές, είναι η παστιτσάδα και το σοφρίτο!

Ευχαριστούμε θερμά την κ. Μαρία Καρδάμη για την παραχώρηση τμήματος του φωτογραφικού υλικού.

Διαβάστε περισσότερα...

Τι θα λέγατε για ένα «πράσινο» σπίτι;

Η επένδυση και η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι πλέον μία αναγκαιότητα. Τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας αυξημένη ευαισθησία για το περιβάλλον, έχει θέσει ως στόχο την κατασκευή νέων οικοδομημάτων, στηριζόμενων στην ιδέα των «πράσινων» κτιρίων.

Στη Γηραιά ήπειρο το 90% του χρόνου μας το περνάμε εντός των κτιρίων στα οποία διαμένουμε ή εργαζόμαστε. Έπειτα από επίσημα καταγεγραμμένα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 40% της καταναλισκόμενης ενέργειας οφείλεται στα κτίρια, ενώ μόλις το 28% στη βιομηχανία και το 32% στις μεταφορές.

Οι νέες αυτές κατασκευές, σχεδιασμένες βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών, εξοικονομούν πολύτιμη για τα σύγχρονα δεδομένα ενέργεια. Αυτό επιτυγχάνεται με την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, τη χρήση δομικών υλικών φιλικών προς το περιβάλλον, καθώς και τη σωστή χρήση των φυσικών πόρων.

Τη στιγμή που οι ειδικοί μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, ότι το «περιβαλλοντικό μέλλον» διαγράφεται αβέβαιο, λόγω της αλόγιστης εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, οδηγούμαστε στη δημιουργία νέων βάσεων για την ανάπτυξη της τεχνολογίας στις κατασκευές.

Τι ακριβώς όμως είναι ένα «πράσινο» σπίτι και από τι είναι φτιαγμένο;

Μια τέτοια κατασκευή μπορεί να διαθέτει πατώματα από φελλό ή μπαμπού, πλακάκια από ανακυκλωμένο αλουμίνιο και γυαλί, υλικά δηλαδή που το καθιστούν φιλικό προς το περιβάλλον αλλά και την υγεία του καθενός. Η επιλογή των δομικών υλικών σχετίζεται πολλαπλώς με την αειφορική ή μη διάσταση των κατασκευών, αφού η χρήση δομικών υλικών που δεν πληρούν ορισμένα φιλοπεριβαλλοντικά κριτήρια μπορεί να επιφέρει:

•Κατασπατάληση φυσικών πόρων και ενέργειας.
•Διαταραχή του περιβάλλοντος από την εξόρυξη-ξύλευση των πρώτων υλών, την παραγωγή, μεταφορά και χρήση των δομικών υλικών.
•Επιδείνωση του εσωτερικού περιβάλλοντος των κατασκευών και ενίσχυση του «Συνδρόμου του άρρωστου κτιρίου», συνδρόμου που μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς την υγεία των ανθρώπων που ζουν ή εργάζονται σε ένα κτίριο.
•Πτώση της παραγωγικότητας των ανθρώπων που ζουν ή εργάζονται σε ένα κτίριο.
• Επιδείνωση του μικροκλίματος γύρω από ένα κτίριο.
Στα οικολογικά κτίρια χρησιμοποιούνται ανακυκλωμένα μη τοξικά υλικά και συστήματα εξοικονόμησης νερού και ενέργειας. Ακόμη, διπλά θερμομονωτικά παράθυρα τα οποία συντελούν στη διατήρηση μιας σταθερής θερμοκρασίας στον εσωτερικό χώρο. Παράλληλα, τα φωτοβολταϊκά συστήματα, τα οποία εγκαθίστανται στις οροφές ή στις προσόψεις των κτιρίων, παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, δίχως εκπομπή ρύπων.

Τα φωτοβολταϊκά…

Σύμφωνα με στοιχεία της Greenpeace, όταν τα φωτοβολταϊκά εκτεθούν στην ηλιακή ακτινοβολία μετατρέπουν ένα 5-17% της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική (με τη σημερινή τεχνολογία, η οποία συνεχώς βελτιώνεται). Τα φωτοβολταϊκά μπορούν να τοποθετηθούν σε οικόπεδα, στέγες (επίπεδες και κεκλιμένες) ή και σε προσόψεις κτιρίων. Υπάρχουν δύο τρόποι να τα χρησιμοποιήσει κανείς. Ανεξάρτητα από το δίκτυο της ΔΕΗ ή σε συνεργασία μ' αυτό.
Ένα τυπικό φωτοβολταϊκό ισχύος 1 κιλοβάτ (kW) παράγει κατά μέσο όρο 1.200-1.500 κιλοβατώρες το χρόνο (ανάλογα με την ηλιοφάνεια της περιοχής) και αποτρέπει κατά μέσο όρο κάθε χρόνο την έκλυση 1.450 κιλών διοξειδίου του άνθρακα, όσο δηλαδή θα απορροφούσαν δύο στρέμματα δάσους.

Τα φωτοβολταϊκά εγγυώνται:
• μηδενική ρύπανση
• αθόρυβη λειτουργία
• αξιοπιστία και μεγάλη διάρκεια ζωής (που φθάνει τα 30 χρόνια)
• απεξάρτηση από την τροφοδοσία καυσίμων για τις απομακρυσμένες περιοχές
• δυνατότητα επέκτασης ανάλογα με τις ανάγκες
• ελάχιστη συντήρηση

Τα φωτοβολταϊκά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως δομικά υλικά, υποκαθιστώντας άλλα παραδοσιακά υλικά (π.χ. κεραμοσκεπές ή υαλοστάσια σε προσόψεις). Κατ' αυτό τον τρόπο εξοικονομούνται χρήματα και φυσικοί πόροι.

…και η ηλιακή ενέργεια

Η ηλιακή ενέργεια είναι καθαρή, ανεξάντλητη, ήπια και ανανεώσιμη. Η ηλιακή ακτινοβολία δεν ελέγχεται από κανέναν και αποτελεί ένα ανεξάντλητο εγχώριο ενεργειακό πόρο, που παρέχει ανεξαρτησία, προβλεψιμότητα και ασφάλεια στην ενεργειακή τροφοδοσία.

Εδώ και μια εικοσαετία οι Έλληνες καταναλωτές έχουν εξοικειωθεί με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες για την παραγωγή ζεστού νερού. Εκείνο όμως που αγνοεί η πλειοψηφία των καταναλωτών είναι όχι μόνο οι τεχνολογικές βελτιώσεις των ηλιοθερμικών συστημάτων για ζέσταμα του νερού, αλλά κυρίως οι λοιπές χρήσεις των ηλιοθερμικών τεχνολογιών όπως η θέρμανση χώρων, η τηλεθέρμανση οικισμών, ο ηλιακός κλιματισμός και η ηλιοθερμική παραγωγή ηλεκτρισμού.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Όπως διατείνονται οι ειδικοί του θέματος, με έξυπνες επιλογές, ακόμη και απλές καθημερινές, μπορούμε να εξοικονομήσουμε ενέργεια, να γλιτώσουμε χρήματα και να υποστηρίξουμε πιο υγιεινούς τρόπους ζωής μέσα στα σπίτια μας.

Από το Διεπιστημονικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Ερευνών (Δ.Ι.Π.Ε.), με βάση μελέτες αλλά και τη διεθνή εμπειρία, έχουν διατυπωθεί κανόνες που εξασφαλίζουν τον φυσικό δροσισμό στο εσωτερικό ενός κτιρίου. Πρόκειται για απλές συμβουλές που μπορεί να εφαρμοστούν με ελάχιστο ή και μηδενικό κόστος από τον καθένα:

* Περιορίστε τον φυσικό αερισμό όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι υψηλή. Κρατήστε τα παράθυρα κλειστά και σκιασμένα. Αερίστε τα δωμάτια τη νύχτα. Ο διαμπερής νυχτερινός αερισμός βελτιώνει την ατμόσφαιρα έως και 80%.
*Φυτέψτε φυλλοβόλα δένδρα σε βεράντες, κήπους, πεζοδρόμια για να προστατεύσετε πλευρές του σπιτιού σας που είναι εκτεθειμένες στην ηλιακή ακτινοβολία. Με τον τρόπο αυτό μειώνεται η εσωτερική θερμοκρασία από 15 έως και 50%.
*Προτιμήστε τους ανεμιστήρες οροφής από τα κλιματιστικά, που είναι ενεργοβόρα και επιπλέον επιβαρύνουν την ποιότητα του αέρα. Ένας ανεμιστήρας κοστίζει από 20-100 ευρώ και καταναλώνει ενέργεια όπως ένας κοινός λαμπτήρας! Το κλιματιστικό ανεβάζει το λογαριασμό της ΔΕΗ έως και 50%.
*Επιλέξτε, αν δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς αυτά, κλιματιστικά νεότερης γενιάς που έχουν μειωμένη κατανάλωση ρεύματος και συστήματα που επιβαρύνουν λιγότερο την ποιότητα του αέρα μέσα στο σπίτι. Σε κάθε περίπτωση ρυθμίστε τη θερμοκρασία σε λογική θερμοκρασία, π.χ. στους 28 βαθμούς και όχι τους 18, ώστε να εξοικονομήσετε ενέργεια.

Συμπερασματικά, το οικολογικό, «πράσινο σπίτι» είναι εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας και πολύ συμφέρουσα οικονομικά κατασκευή σε σχέση με τη συμβατική. Στο εξωτερικό έχει ήδη ξεκινήσει η βιομηχανική παραγωγή προκατασκευασμένων προσόψεων κτιρίων που συνδυάζουν συστήματα αερισμού, φωτισμού, θέρμανσης και ψύξης. Στην Ελλάδα επικρατεί ακόμη αμηχανία και ελλιπής ενημέρωση γύρω από το θέμα της οικολογικής δόμησης. Σε συνδυασμό μάλιστα με την ολιγωρία που επιδεικνύουν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς, η χώρα μας μένει, θα έλεγε κανείς, πίσω στις εξελίξεις, τη στιγμή που θα μπορούσε να είναι πρώτη στην εκμετάλλευση των ήπιων μορφών ενέργειας, του ήλιου και του αέρα. Ας ελπίσουμε πως σύντομα αυτό θα γίνει.

Διαβάστε περισσότερα...