Κέρκυρα, Κέρκυρα με το Ποντικονήσι…

…και τα καντούνια τα στενά που τα 'χω σεργιανήσει. Η συνέχεια είναι γνωστή, κι αν είσαι Κερκυραίος ή Κερκυραία (όπως εγώ) τότε σίγουρα το έχεις ακούσει και τραγουδήσει αμέτρητες φορές…
Ως πιστή Κερκυραία λοιπόν, έχοντας τελειώσει την εξεταστική σε μία Θεσσαλονίκη που μοιάζει αρκετά με καμίνι, έχω (και φέτος) ως μοναδικό κι ιδιαίτερα αγαπημένο καλοκαιρινό προορισμό το βορειότερο νησί απ' τα Επτάνησα. Κάθε φορά που το επισκέπτομαι νιώθω σα να είναι η πρώτη αλλά κι η τελευταία. Όταν το πλοίο από την Ηγουμενίτσα πλησιάζει προς το λιμάνι, τρέχω στο κατάστρωμα να θαυμάσω την παλιά πόλη και τα δύο φρούρια (το Παλαιό και το Νέο, χτισμένα κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας) που δεσπόζουν στις άκρες της, λες και την προστατεύουν από κάτι, ακόμη και σήμερα. Από τη στιγμή που θα κατέβω από το πλοίο, είμαι πλέον κι εγώ «ξένη» και αμέσως γίνομαι ένα με τους τουρίστες που επισκέπτονται την Κέρκυρα για πρώτη φορά, έτοιμοι να παραδοθούν στη μαγεία της.

Πάμε μια βόλτα;
Αυτόματα, χωρίς να το θέλω, κάνω σκέψεις για το πού θα πάω, τι θα δω (πάντα ανακαλύπτω κάτι που μου «κρυβόταν» χρόνια) σχεδιάζοντας νοερά ένα χάρτη στο μυαλό μου. Μια βόλτα στο Λιστόν της Σπιανάδας (της μεγαλύτερης πλατείας στην Ευρώπη) με τα βόλτα (μικρές καμάρες) επιβάλλεται, σκέφτομαι. Μόνο όταν περπατήσετε σε αυτήν, θα καταλάβετε γιατί στο μακρινό παρελθόν επιτρεπόταν μόνο στους ευγενείς και γενικά στους «έχοντες» να περνούν από αυτήν. Η Σπιανάδα αποπνέει μια ατμόσφαιρα αρχοντιάς και ξεχασμένης αριστοκρατίας. Η αρχιτεκτονική των γύρω σπιτιών θα σας κάνει να είστε με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι για να απαθανατίσετε κάθε τυπική, κερκυραϊκή οικία, για τον απλούστατο λόγο ότι παρόμοια δε θα βρείτε εκτός των Επτανήσων! Το χαλαρό περπάτημα στην Πάνω και Κάτω Πλατεία κι ύστερα μια βόλτα στα στενά σοκάκια ή αλλιώς καντούνια στο Καμπιέλο (όπου ακόμη κι ένας ντόπιος μπορεί να χαθεί!) αποτελούν μια εμπειρία. Οι απλωμένες μπουγάδες από το ένα μπαλκόνι στο άλλο είναι συνηθισμένο φαινόμενο εδώ.
Επίσης, δε νοείται επισκέπτης στο νησί χωρίς να επισκεφθεί τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα (Πολιούχου του νησιού), τα Ανάκτορα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου ή την έπαυλη του Μον Ρεπό. Το Αχίλλειο, το παλάτι της πριγκίπισσας Σίσσυ που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης, προσφέρεται για πολύωρη περιπλάνηση στον πανέμορφο κήπο του παρατηρώντας τα αγάλματα και απολαμβάνοντας τη θέα με το πράσινο της πλούσιας βλάστησης που επικρατεί γύρω. Αλλά και το πολύ καλά διατηρημένο εσωτερικό του παλατιού μεταφέρει τον επισκέπτη σε άλλες εποχές.

Πείνασα…
Η κερκυραϊκή κουζίνα θα έχει κι αυτό το καλοκαίρι την τιμητική της (η μαμά φροντίζει πολύ καλά γι' αυτό) καθώς πιάτα όπως η παστιτσάδα (παραδοσιακή κερκυραϊκή μακαρονάδα με χοντρό μακαρόνι, κρέας και πικάντικη σάλτσα) το μπουρδέτο και το σοφρίτο παρελαύνουν από το τραπέζι στο πατρικό μου κάθε φορά που επιστρέφω στα πάτρια εδάφη. Αλλά και γλυκά όπως το μαντολάτο και οι μάντολες δε μου γλιτώνουν!
Όταν όμως τρώω με φίλους, δύο είναι τα μαγαζιά που θα προτιμήσω: την Πιπερίτσα, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στην πλακάδα του Αγίου Σπυρίδωνα και το Pump House στο βόρειο τμήμα του νησιού, την Αχαράβη. Αγαπημένη επιλογή αποτελεί το μαγαζί Ο Τρύπας που βρίσκεται στο γραφικό χωριό Κυνοπιάστες. Λειτουργεί από το μακρινό 1939, με παραδοσιακά φαγητά σε ποσότητες που θα δυσκολέψουν και το πιο «γερό πιρούνι»! Όσοι σκέφτεστε να έρθετε στο νησί, μη φύγετε, αν δε δοκιμάσετε την τζιτζιμπίρα (ginger beer), παραδοσιακό αγγλικό αναψυκτικό από τζίντζερ, καθώς και το κερκυραϊκό λικέρ, το κουμκουάτ, το οποίο παράγεται αποκλειστικά στην Κέρκυρα και συγκεκριμένα στην περιοχή Νυμφών στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα
Τις παραλίες του νησιού από την πλευρά της Αδριατικής μπορώ να τις περιγράψω πολύ κοινότοπα ως μοναδικές και μαγευτικές. Πολύ απλά γιατί δεν ξέρω, αν υπάρχουν άλλες λέξεις… Μόλις κανείς κολυμπήσει στα πεντακάθαρα νερά της Γλυφάδας και αντικρύσει πλήθος κόσμου πάνω στην άμμο με το ανοιχτό κόκκινο χρώμα, θα συνειδητοποιήσει, ότι δεν είναι δυνατό αυτό το «καλιφορνέζικο» τοπίο να βρίσκεται στην Ελλάδα. Το αντιλαμβάνεται μόνο, όταν δει τα καταπράσινα βουνά που βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα μακριά από τη θάλασσα!
Εξίσου ασύγκριτες σε ομορφιά παραλίες είναι αυτή της Παλαιοκαστρίτσας (αν και η θάλασσα είναι λίγο πιο κρύα από τη συνηθισμένη θερμοκρασία) και του Άη Γόρδη (αν έχει και κυματάκι, ακόμη καλύτερα!). Το Canal d' amour στο Σιδάρι είναι άκρως ρομαντικό, ενώ δέος προκαλούν τα απότομα βράχια στην παραλία των Περουλάδων.

Μου έχεις τάξει μια εκδρομή…
Επειδή το να έχεις μία ώρα μακριά σου την «Καραϊβική της Ελλάδας» είναι πραγματική τύχη, μία ημερήσια εκδρομή στους Παξούς και τους Αντίπαξους (δύο νησιά πολύ κοντά στην Κέρκυρα) είναι απαραίτητη. Η λευκή και πράσινη άμμος σε διάφορες παραλίες των Αντίπαξων προσδίδουν ένα γαλαζοπράσινο χρώμα στα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας, καθιστώντας το τοπίο εξωτικό…
Αλλά και μία εκδρομή στην Παλιά Περίθεια της Κέρκυρας θα με βοηθήσει να ενδυναμώσω τους δεσμούς μου με το παρελθόν του νησιού, κάνοντας βόλτες ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια (αρκετά από αυτά είναι εγκαταλελειμμένα) και ακολουθώντας άγνωστα μονοπάτια στην περιοχή. Πρόκειται για ένα έρημο μέχρι πρότινος βενετσιάνικο χωριό, χτισμένο στις πλαγιές του Παντοκράτορα (του ψηλότερου βουνού της Κέρκυρας), που ξαναποκτά ζωή με την ανακαίνιση των σπιτιών και τη δημιουργία ξενώνα.

Corfu by night!
Το βράδυ η Κέρκυρα μεταμορφώνεται. Βάζει τα καλά της και περιμένει όποιον θέλει να τη γνωρίσει. Τα σιντριβάνια, ο φωτισμός των μνημείων, οι κανταδόροι που κόβουν βόλτες στα καντούνια σε συνδυασμό με το πλήθος ντόπιων και τουριστών συνθέτουν την εικόνα ενός νησιού γεμάτο ζωντάνια, μουσική και ξεγνοιασιά. Καλοκαιράκι είναι άλλωστε…
Λίγο έξω από το ιστορικό κέντρο, στο Εμπορικό, είναι συγκεντρωμένα clubs , εστιατόρια και μπαράκια, αποτελώντας το ιδανικό τελείωμα της ημέρας για όσους θέλουν να ζουν έντονα τα βράδια των διακοπών τους (όπως εγώ!). Καλοκαιρινά beach bars υπάρχουν διασκορπισμένα σε όλο το νησί (όπως στο Σιδάρι, τη Δασιά, τον Ύψο κ.α.).
Μια εναλλακτική πρόταση για μια πιο χαλαρή βραδιά, είναι ποτάκι στο Κανόνι (περιοχή της Κέρκυρας) με θέα το αεροδρόμιο, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Παράλληλα, η πανοραμική θέα της Παναγίας των Βλαχερνών και στο βάθος το Ποντικονήσι, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του νησιού, είναι ιδανική για χαλάρωση και ξεκούραση.

Πολιτιστικές Εκδηλώσεις
Κάθε καλοκαίρι η Κέρκυρα φιλοξενεί αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις με γνωστούς Έλληνες ηθοποιούς που δίνουν άλλο αέρα και καλλιτεχνική πνοή στα βράδια. Μουσικές συναυλίες καλλιτεχνών και εκθέσεις ζωγραφικής που πραγματοποιούνται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους δικαιολογούν απόλυτα την αγάπη που τρέφει η Κέρκυρα για τον πολιτισμό.

It's all kerkiraika to me!
Αν επισκεφθείτε την Κέρκυρα και ακούσετε τους ντόπιους να μιλούν, το πιο πιθανό είναι να χρειαστείτε μετάφραση σε ορισμένες λέξεις. Το ότι έχετε δει το «Περί Ανέμων και Υδάτων», ακόμη και στην επανάληψη, δε σημαίνει ότι καταλάβατε όλες τις λέξεις του κερκυραϊκού ιδιώματος γιατί πολύ απλά δεν είχε υπότιτλους! Η τοπική διάλεκτος περιλαμβάνει λέξεις με ρίζες από τα λατινικά (εξαιτίας της ενετοκρατίας). Έτσι η λέξη φανέστρα είναι το παράθυρο, το πορτόνι είναι η καγκελόπορτα, αν και κάτι μου λέει ότι οι κερκυραϊκές λέξεις που θα χρειαστείτε, γιατί θα ζητήσετε αρκετές φορές, είναι η παστιτσάδα και το σοφρίτο!

Ευχαριστούμε θερμά την κ. Μαρία Καρδάμη για την παραχώρηση τμήματος του φωτογραφικού υλικού.