Ο Αλέξης μάς έμαθε να ελπίζουμε ;

6 Δεκέμβρη. Ένας χρόνος πέρασε. Χιλιάδες ανθρώπων με δημοκρατικά ήθη δε φοβήθηκαν τους 300 αλήτες με τις κουκούλες και βγήκαν στους δρόμους να ζητήσουν να φτιάξουμε μια καλύτερη Ελλάδα. Όμως τα κανάλια και οι κάμερες, αποφασίσανε να παίξουν το παιχνίδι μαζί με αυτούς τους ελάχιστους (αριθμητικά, ηθικά και πολιτικά) αλήτες.
Αντί η σημερινή μέρα να είναι ημέρα μνήμης και περισυλλογής, για το πως θα φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, ήταν ημέρα τρομολαγνείας από τα Μ.Μ.Ε. Αντί η σημερινή μέρα να είναι μέρα μαζικής συμμετοχής για να ξεκαθαρίσει η κοινωνία μας τι αστυνομία θέλει, ποιος δύναται να οπλοφορεί στο ονομά μας και πως επιτέλους θα μπουν ξεκάθαροι αποδεκτοί κανόνες από όλους, λάβαμε μόνο εικόνες πετροπόλεμου. Όχι τις εικόνες των ειρηνικών μαζικών πορειών. Όχι συζητήσεις για το ότι πρέπει να αλλάξουν πραγματα από τις προσλήψεις των ειδικών φρουρών μέχρι την εκπαίδευσή τους. Όχι για το πως θα βγει η νεολαία από τη ρωγμή του χρόνου που τη βάλανε οι γονείς της με την υποταγή και τη δουλοπρέπεια. Εικόνες ασύλληπτης βλακείας είδαμε και ακούσαμε αρλούμπες του τύπου "στο ρεσάλτο, βρέθηκαν 200 άδεια μπουκάλια από μπύρες και 3 μπιτόνια βενζίνη, γιατί τα μπουκάλια θα τα πηγαίναν στην ανακύκλωση, ενώ η βενζίνη ήταν για χρήση στη σόμπα."

Οκ. Ό,τι πείτε. Ο γάϊδαρος πετάει. Και ο Κορκονέας δεν πυροβόλησε ποτέ...

Βαρέθηκα να βλέπω 300-500 ανεγκέφαλους ημι-εγκληματίες να καπηλευόνται τους κοινωνικούς αγώνες ανθρώπων χωρίς κουκούλα. Σιχάθηκα να βλέπω τους ίδιους γελοίους να ακυρώνουν τα ζητούμενα της κοινωνίας και να επιδιώκουν ακόμη περισσότερη αστυνομοκρατία. Oι ξεφτίλες που τα βάλανε με τον μεσήλικα πρύτανη και τον στείλανε στην εντατική, θεωρούνε τον εαυτό τους επαναστάτη; Όποιος βέβήλωσε τη σημερινή μέρα μνήμης για τον Αλέξη, είναι χειρότερο κτήνος, αθλιότερος φασίστας από τους μπάτσους που σκότωσαν το παιδί.

Στη μνήμη του Αλέξη, η Πολιτεία οφείλει παρεμβάσεις:

• Περιμένουμε ακόμα να δούμε πότε θα μπούν οι ψυχολόγοι στην αστυνομία και θα ελέγχουν το ποιος μπορεί να κρατάει όπλο.
• Περιμένουμε ακόμα να δούμε τους αστυνομικούς να φοράνε τα νούμερά τους όταν κατεβαίνουν ως όργανα καταστολής.
• Περιμένουμε ακόμα ο θάνατος του Αλέξη, να γίνει μάθημα στις αστυνομικές σχολές.

Από τα αιμοδιψή ΜΜΕ, θα πω ότι δεν περιμένουμε τίποτα. Σκουπίδια-σκουπίδια-σκουπίδια. Ήδη πνίγονται στη μπόχα τους και ας μιλάνε αυτάρεσκα για ενημέρωση και πληροφόρηση.

Μόνη ελπίδα μου, οι πολίτες που παλεύουν να αλλάξουν τον κόσμο. Χωρίς κουκούλες. Χωρίς γκαζάκια. Όχι στη σκιά. Αντρίκια, με το πρόσωπο ακάλυπτο, γιατί υπερασπίζονται τα πιστεύω τους και είναι περήφανοι για αυτό. Στους χώρους δουλειάς απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και την ανεργία, στα πανεπιστήμια απέναντι σε κατεστημένα που αναπαράγουν το άρρωστο σύστημα, στην καθημερινότητα μας για αυτούς που δεν έχουν, αυτούς που δεν μπορούν.

Ελπίζω...Συμμετέχω... Προσπαθώ... Αλλάζω