Από την κατάθεση του ειδικού φρουρού που πυροβόλησε :
"Εισαγγελέας: Γιατί πυροβολήσατε τον νεαρό;
Αστυνομικός: Εκείνη τη στιγμή είδα μπροστά μου την εικόνα να είμαι τραυματίας σε ένα κρεββάτι και γύρω μου η γυναίκα μου και τα τρία παιδιά μου."
Και πυροβόλησε. Και σκότωσε ένα παιδί, αυτός που έχει τρία!
Και αναρωτιόμαστε, ποιος ελέγχει το αν το μυαλό που ελέγχει ένα κρατικό οπλισμένο χέρι, ελέγχεται για το αν εξακολουθεί να θεωρείται ασφαλές.
Και αναρωτιόμαστε είναι θέμα στιγμιαίας ομίχλης στο μυαλό; Και αν ναι, ποιες οι πιθανότητες σε δυο κρατικούς λειτουργούς να ρετάρουν την ίδια στιγμή; Γιατί πρώτα ο ένας ρίχνει τη χειροβομβίδα κρότου-λάμψης (άρα πρώτη απαράδεκτη απόφαση) και ο δεύτερος τραβάει όπλο και σκοτώνει (δεύτερη απαράδεκτη απόφαση σε διαφορετικό μυαλό). Και μετά και οι δυο φεύγουν σαν κύριοι από το σημείο του εγκλήματος!!!
Είναι στιγμιαίο κώλλυμα του μυαλού ή νοοτροπία εκπαίδευσης; Μήπως αν συμβαίνει το δέυτερο είναι πολιτική απόφαση; Ίσως όχι άμεση, αλλά μήπως αποτελεί φόνο εξ'αμελείας από την ηγεσία του υπουργείου δημοσίας τάξεως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μοιράσου τις σκέψεις σου, μαζί μας.